Kontrolowanie kontra Inspirowanie

Obejrzałam niedawno webinar Susan Garret pt. "Managing VS Inspiring", który mnie zainspirował, aby napisać Wam kilka słów o inspirowaniu psów. Mam nadzieję, że Was również zainspiruje :)

Niestety link do filmu już nie działa, zachęcam zatem do przeczytania moich notatek z tego video.

Kontrolowanie kontra Inspirowanie

We wstępie Susan mówi, że dzisiaj pokaże nam dwie drogi nauczenia psa robienia dokładnie tego, czego chcemy i obie działają, przy czym, jedna z nich działa wyjątkowo. Przedstawi jak obie działają również w przypadku  dzieci, małżonków, a także pracowników. Następnie wspomina, że jesteśmy bardzo podobni do psów. :)

Clarity creates confidence - czyli Jasność tworzy Pewność - to hasło przewodnie webinaru.

Kiedy mamy jasność, co jest od nas wymagane, zyskujemy pewność niezbędną do osiągnięcia celu i bycia doskonałymi we wszystkim co robimy. A skąd wziąć tą pewność? Czy można ją gdzieś kupić? A co z naszymi psami, które w stresującym środowisku są bardziej ostrożne? Czy można je nakarmić, aby pomóc im być bardziej śmiałymi, otwartymi i pewnymi siebie? "Chciałabym, aby to było takie proste."

Pewność przychodzi wraz ze zrozumieniem poprzez naukę. Pomyśl o umiejętnościach, których nauczyłeś się w przeszłości. Spójrz na znanego tenisistę, np. Novak Djoković - jego pewność pochodzi z przeszłych doświadczeń, które dały mu jasność i zrozumienie tego co robić i jak robić. Dzięki tej jasności nabrał nawyków. Nie musi myśleć na korcie o tym co robić i jak to robić, nie ma na to czasu. Właściwe decyzje powstały poprzez wzmocnienie sukcesów, które odniósł. To upewniło go, że  wykonuje dobrze to, co robi.

Przeszły sukces powoduje, że przyszły sukces jest bardziej przewidywalny.

Jakiekolwiek wątpliwości, lęk zastąpione są pewnością.  Tak samo jest z naszymi psami. Kiedy uczymy je, aby dokonywały dobrych wyborów, wzrasta ich pewność siebie i prawdopodobieństwo dokonania tego samego wyboru w przyszłości. 

Co tworzy jasność?

Kiedy ugruntowujemy zachowanie jakiegokolwiek zwierzęcia lub człowieka możemy wybrać jedną ze ścieżek na rozwidleniu drogi. Jedna z nich to kierowanie a druga: szkolenie, nauka, kształtowanie i inspirowanie.

Kierowanie = monitorowanie

Kierowanie zachowaniem oznacza, że musisz kontrolować zachowanie zwierzęcia ciągle, bez przerwy. Jeśli jesteś szefem, to może oznaczać zainstalowanie oprogramowania szpiegowskiego, aby widzieć, gdzie pracownicy spędzają czas w sieci lub korzystanie z formularzy czasu pracy, aby raportowali dokładnie co robią, gdzie i kiedy. W takim przedsiębiorstwie, gdy tylko szef wychodzi do domu atmosfera się rozluźnia i ludzie przestają pracować.

Co to oznacza dla właścicieli psów:

• Ustawiasz kosz ze śmieciami na szafce, kiedy wychodzisz z domu.
• Nie ośmielisz się puścić swojego psa bez smyczy.
• Często używasz słów: „Zostaw!”, „Nie!” „A-A!”, „Hej!”, „Fe!”, itp.

Właściwie jesteś na służbie 24 godziny dziennie. To Ty jesteś odpowiedzialny za zachowanie swojego psa. Jeśli goni dziecko na rowerze, czy coś niszczy, to dlatego, że nie zdołałeś go upilnować.

Jeśli zdecydujesz się pójść ścieżką w przeciwnym kierunku, będziesz najpierw uczył, trenował, kształtował lub inspirował zachowania.

Inspirowanie = edukowanie

Inspirowanie zachowania tą drogą wymaga od Ciebie zadawania więcej pytań, niż wykrzykiwania większej ilości komend. Rodzice postępujący w ten sposób będą starali się odkryć, co dziecko najbardziej fascynuje i pomóc mu rozwijać pasję. 

Edukowanie wzmacnia!

Lider nie kontroluje swoich pracowników, ale ich wzmacnia, inspiruje.  Dobry leader ma świadomość tego, że kultura miejsca pracy staje się marką przemysłu. To, co tworzą pracownicy, otrzymują klienci.

Kiedy kształtujesz lub inspirujesz zachowanie swojego psa, zapisujesz na jego „twardym dysku” właściwe odpowiedzi, tak jak Novak Djoković ma je wdrukowane. Pies nie będzie stał i czekał na coś, co mu się opłaca, tylko po prostu zrobi właściwe rzeczy.

Tę pewność stworzyła jasność wcześniejszych doświadczeń!

Susan opowiada historię, kiedy wyszła na spacer ze znajomą, obie poszły z psami w pole. Znajoma zauważyła małe zwierzątko w dużej odległości, a ponieważ zainteresowało ją to, zapięła swojego psa na smycz, poprosiła Susan o popilnowanie go, a sama poszła, sprawdzić co to jest. Feature – pies Susan była bez smyczy i poszła za nią. To zwierzę było bardzo daleko, ok. 300 metrów. W pewnej chwili znajoma odwróciła się i zawołała „To tylko kot!”. Jej głos zwrócił uwagę obu zwierząt, więc Feature spojrzała na nią, a kot pobiegł w kierunku Feature i przebiegł jej tuż przed nosem pędząc w stronę grupy drzew.

Jak myślisz, jaka była reakcja Feature?

Aby przeczytać ciąg dalszy kliknij ten <<< link >>>