Neurostymulacja szczeniąt cz. 1

Jeśli jesteś początkującym hodowcą lub inaczej – doświadczonym, który wciąż się dokształca, zachęcam Cię do przeczytania tego artykułu. Dowiesz się z niego czym jest neurostymulacja, jaki wpływ wywiera na szczenięta i jak prawidłowo, w domowych warunkach, możesz ją przeprowadzić. 
Wiedziałeś, że za zachowanie dorosłego psa jedynie w 35% odpowiadają geny? Pozostałe 65% jest zależne od wpływów otoczenia. Biorąc pod uwagę dane, jakie serwuje wszelaka literatura, widać jak ważne jest stworzenie psom właściwych warunków rozwojowych zarówno pod kątem fizycznym jak i psychicznym. Doświadczenia hodowców i badania określiły korzystny wpływ jaki można osiągnąć na drodze wczesnej stymulacji neurologicznej, socjalizacji i ćwiczeń wzbogacających. Każdy z tych etapów znalazł zastosowanie przy polepszaniu osiągów czworonogów, wyjaśnianiu różnic pomiędzy poszczególnymi osobnikami, ich zdolności do szkolenia, zdrowia i potencjału.
 

Tak naprawdę to, jaki Twój pies będzie w przyszłości, zaczyna kształtować się już w łonie ciężarnej suki. „Badania wykazały, że potomstwo matki, która w czasie ciąży podlegała rozmaitym stresom, będzie nerwowe i strachliwe” – napisał Stanley Coren w „Tajemnicach psiego umysłu”.

 Jeżeli sytuacje stresowe zdarzają się w ostatnim trymestrze ciąży, potomstwo może mieć słabsze zdolności uczenia się, wykazywać skłonność do ekstremalnych zachowań czy też nadwrażliwości emocjonalnej. Łatwo zatem wyciągnąć wnioski i zapewnić suce podczas jej ciąży jak największy przypływ endorfin korzystnych dla płodu. Na poziom endorfin produkowanych przez organizm matki, jesteś w stanie wpływać dostarczając ciężarnej suce odpowiednich bodźców. Ten okres życia płodowego szczeniąt nazywany jest fazą prenatalną.

Kolejnym etapem, który ma ogromne znaczenie na przyszłość Twojego miotu jest faza neonatalna. W pierwszych tygodniach życia organizm szczenięcia jest szczególnie podatny na pewne ograniczone bodźce – są to bodźce dotykowe, ruchowe i termiczne . Maluchy tuż po narodzeniu zdolne są do ssania, pełzania, wąchania. Temperatura ich ciała utrzymywana jest przez bliskość matki oraz obecność braci i sióstr z miotu, które ogrzewają się wzajemnie włażąc jedno na drugie. Wyciągnięcie malucha z gniazda na kilka minut, w przeciągu pierwszych 16 dni od urodzenia, powoduje niewielki szok poprzez obniżenie temperatury ciała. Ten łagodny stres pobudza układ krwionośny i hormonalny. Przeprowadzone badania oraz program „Bio Sensor”[1] pokazują, jakie znaczenie ma wczesna neurostymulacja na późniejsze życie psa. U dorosłych psów objętych szeregiem ćwiczeń, których wykonywanie określał program „Bio Sensor” zaobserwowano:

•  Poprawioną wydajność sercowo-naczyniową (tętno);
•  Mocniejsze uderzenia serca;
• Mocniejsze gruczoły nadnercza;
• Zwiększoną tolerancję na stres;
• Większą odporność na zachorowania.

W testach uczenia się szczenięta stymulowane okazywały się aktywniejsze oraz bardziej dociekliwe od tych pozbawionych stymulacji. Zauważono również wtórne efekty odnośnie testów osiągów. W prostych testach na rozwiązywanie problemów z zastosowaniem obejść w labiryncie szczenięta nie stymulowane stawały się maksymalnie podekscytowane, plątały się bardzo i popełniały szereg błędów. Ich stymulowane rodzeństwo było mniej spłoszone lub zdenerwowane warunkami testu i przy porównaniach szczenięta stymulowane były spokojniejsze w środowisku testowym, robiły mniej błędów i jedynie okazjonalnie okazywały strapienie pod wpływem stresu. Program „Bio-Sensor” opiera się na kilku prostych ćwiczeniach, zapewniających szczenięciu stymulację, których w normalnych warunkach w hodowli nie ma szans doświadczyć. Przeprowadza się je pomiędzy 3 a 16 dniem życia. Każde ćwiczenie trwa od trzech do pięciu sekund. Przeprowadza się je raz dziennie i należy pamiętać, by nie przeprowadzać ćwiczeń częściej i nie przedłużać długości ich wykonywania. Nadmierna stymulacja i stresowanie szczeniąt ma równie szkodliwe efekty jak jej brak. Kolejność ćwiczeń nie ma znaczenia, jednak wszystkie powinny być przeprowadzone do końca przed podjęciem pracy z kolejnym szczenięciem. Szczenię powinno trzymać obiema rękami, pewnie i delikatnie a ruchy powinny być opanowane i łagodne. O tym, jak możesz sam przeprowadzić neurostymulację w swojej hodowli dowiesz się już w kolejnym artykule. Jeśli masz jakieś pytania lub uwagi zamieść je w komentarzu.

---

[1] Upubliczniony pod nazwą „Super Dog”. Miał_ służyć poprawie osiągów psów wykorzystywanych w USA do celów militarnych. Opracowanie i rozwój programu zajęło wiele lat, a jego rezultaty są doskonale udokumentowane. Wymierne efekty, prostota stosowania i naukowa podbudowa sprawiły, że program ten został zaadaptowany przez bardzo wielu hodowców, początkowo głównie ras użytkowych, a następnie także wszystkich innych. Jest on popularny głównie w Stanach Zjednoczonych, ale znany na całym świecie.